Paranın kısıtlaması

Para, amaç değil araçtır demiştim önceki yazımda. Ancak şu an yaşadığımız dönemde artık su içmek kadar temel bir ihtiyaç haline geldi. Gerçekten şu an beni o kadar kısıtlıyor ki başka herhangi bir otoritenin beni hapse atmasına, bana belirli sınırlar çizmesine gerek kalmıyor. Cebinde paran yoksa bir köleden farkın yok demek. Burada bahsettiğim köle kavramı özgürlüğün kısıtlanması olarak yorumlanabilir. Gerçekten çok acı bir durum ! Bir şeyler yapmak istiyorsunuz ama yeterli finansal kaynağınız yok, bir girişimde bulunmak ve bu vesileyle biraz para kazanmak istiyorsunuz ama yeterli kaynak yok. Bu durumdan çıkmak gerçekten çok zor. Belki de bu yüzden bu durumları aşan insanlar da bir 'Tanrı' özgüveni var. Artık her şey önlerine serilmiş durumda. Yüzlerce seçim hakkı var, yuzlerce farklı program yapabilir. Bir çoğumuz için özgürlük kavramı bunu ifade etmiyor mu ?

Çevrenizde sizinle aynı durumu paylaşan insanların artık kabullenmiş olması daha da can sıkıcı. Hayattan keyif almak mı o da ne sanki hiç duymaya alışık olmadığımız gibi ! Evet biz, hayatlarını daha iyi hale getirmek için çabalayanlar. Çoğumuzun etrafında yol gösterici niteliğe sahip kimse de yok. Bunun yaratmış olduğu boşluğu düşünebiliyor musunuz peki ya tek başına bütün bu yolu yürümek zorunda olmak ! Etrafa boş boş bakmak ?  Bir çıkış yolu var mı diye bakmak ?